FUNDACJA TWÓRCZOŚĆ I DOKUMENTACJA

Zanim wyruszysz w podróż, która pomoże ci zbadać nowe obszary twojego doświadczenia poświęć parę chwil na to, aby się zrelaksować i wyciszyć. Wyrównaj oddech, pomyśl, że teraz ogarnia cię fala spokoju. Pozwól twoim myślom płynąć, nie zatrzymuj ich. Wybierz się w podróż, która może okazać się bardzo dla ciebie ważna, może otworzyć cię na takie twoje wewnętrzne zdolności, które niecodziennie mogą się ujawnić.

Mariola Kosowicz - psychoonkolog
Diagnoza rak. Pełne przerażenie. Tak naprawdę cały świat ci wiruje, mówisz: to pomyłka. Bardzo często biegniesz jeszcze do innych lekarzy, żeby potwierdzili to, czego ty oczekujesz: że to jest niemożliwe.

​

​

prof. Zbigniew Wronkowski - prezes Polskiego Komitetu Zwalczania Raka        
Co czwarty Polak, co czwarta Polka zachoruje na  nowotwór złośliwy i niestety jeśli nic się nie zdarzy co piąty Polak, co piąta Polka umrze z tego powodu. W liczbach to oznacza, że z obecnie żyjących prawie 40 mln. Polaków 10 mln. zachoruje na nowotwór i około 7 umrze z tego powodu.

​

prof. Włodzimierz Olszewski - histopatolog  
Nadal nie ma żadnej  metody czulszej. bardziej specyficznej niż oglądanie w zwykłym mikroskopie świetlnym… żadne badania genetyczne, żadne badania wyszukane nie są bardziej specyficzne czy jest rak czy nie jest rak.

​

Elżbieta Grygiel - w trakcie leczenia
Ten szok trwał krótko, parę dni, ale trwał. Ponieważ nigdy nie chorowałam i nie umiałam chorować, nie wiedziałam, że to tak jest…

​

​Zofia Michalska - Amazonka, 20 lat po leczeniu
Wpadłam w panikę i zaczęłam się zastanawiać, Boże co mam robić… pisać testament, robić porządki w szafie, myśleć o przyszłości moich dzieci…

prof. Włodzimierz Olszewski - histopatolog
Rak jest, rozpoznany i to jest rozpoznanie można powiedzieć 100% 

Barbara Żuromska - 4 lata po leczeniu
Jest to szok, taka diagnoza, uderzenie krwi do głowy Boże, będę umierać, teraz? Przecież tyle rzeczy przede mną mam nieuporządkowane różne sprawy osobiste, papiery, zdjęcia, kwity z pralni, wszystko jest w takim strasznym bałaganie, a ja mam umierać…?!

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Jak komuś powiemy jak się czujemy, jak pozwolimy sobie na płacz, na wyrażenie nawet najczarniejszych myśli jakie nam przychodzą do głowy, potem naprawdę jest znacznie lżej, ta zablokowana droga energii staje się odblokowana  i jest możliwy przepływ tej energii, czyli my możemy doświadczać coś takiego jakby się oczyściło w nas coś, nie wiadomo.. umysł, uczucia. Po takim właśnie chmurnym dniu pojawia się jakieś wyładowanie, jakaś burza, jakaś wichura i potem nagle jest słońce. Przecież ono zawsze tam było.

   
Zobacz, że wokół ciebie jest piękny letni dzień, idąc powoli czujesz pod stopami rozgrzaną trawę. Jeśli chcesz możesz usiąść, odpocząć, możesz się też położyć, oddychaj, odpręż się, posłuchaj swego ciała, odczuwasz teraz tajemną siłę przyrody, przyrody, której jesteś częścią, która cię wspiera

Elżbieta Grygiel - w trakcie leczenia
Ludzie mi zawsze mówili: co ty tak pracujesz po 12 godzin, to za dużo. A ja mówię, że przecież ja to uwielbiam, to jest moje życie. I skończyło się, i nie ma takiego życia, nie, ale jest inne życie. 

​

Dr Wiktor Chmielarczyk - onkolog
Nowotwory są funkcją czy zależą od długości życia, ekspozycji na różne czynniki jakie w ciągu tego życia mamy okazję przeżyć i przetrwać i naszych predyspozycji genetycznych. No, mamy w tej chwili masę różnego rodzaju substancji rakotwórczych, tygodniowo się rejestruje 50 nowych związków chemicznych na świecie, z czego większość uważa się, że no są bezpieczne, a po latach wychodzą różnego rodzaju następstwa. Takim czynnikiem najbardziej znanym jest pandemia, no pandemia nikotynizmu, ale drugim czynnikiem, który jest właściwie mocniejszym czynnikiem ryzyka niż palenie papierosów jest dieta, którą jest szalenie trudno zbadać. W tej chwili jest dieta przemysłowa w krajach wysoko rozwiniętych, kiedy to wszystko produkowane jest w sposób przemysłowy, z różnego rodzaju dodatkami, to wszystko jest niby wystandaryzowane, są pewne standardy matematyczne, normy, które to wszystko regulują, ale wiadomo, że ostatecznym adresatem tego wszystkiego jest człowiek

​

Barbara Żuromska - 4 lata po leczeniu
Trochę sobie zapracowałam swoim życiem na to, że ta choroba się u mnie ujawniła. Dlaczego? Patrząc wstecz, przez te wszystkie lata, a jestem kobieta po 50-tce żyłam w potwornym stresie. Stres ten był wywołany i sytuacją rodzinną i zawodową i takim szerszym konspekcie tego wszystkiego co się działo w Polsce

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Istnieje sporo danych, które pokazują, że również jakby nasze wewnętrzne środowisko czyli nasze psychiczne, emocjonalne, mentalne środowisko też może w jakimś stopniu być wsparciem dla naszego zdrowia,  albo to zdrowie osłabiać

Elżbieta Grygiel - w trakcie leczenia
Zaniedbałam w moim życiu wiele spraw, myśląc o tym, żeby być perfekcjonistką i doskonałą pracownicą, zawsze przygotowaną do wszystkiego. Zaniedbałam chyba trochę opieki nad sobą. Przez ostatnie lata żyłam w bardzo silnym stresie.

Dr Janusz Meder - Prezes Polskiej Unii Onkologii
W życiu człowieka jest taki nieszczęśliwy zbieg okoliczności, że spotyka się w jednym punkcie czasowym wiele czynników predysponujących. To jest tak jak z naczyniem, które się wypełnia wodą i w pewnym momencie przelewa się z tego naczynia, że te czynniki, już jest ich tak dużo i tak zadziałają w takim określonym punkcie czasowym życia człowieka, że wyzwalają chorobę nowotworową, że komórki nowotworowe w sposób nieprawidłowy zaczynają się dzielić i powstają guzy nowotworowe

​Elżbieta Grygiel - w trakcie leczenia
Jednocześnie zamknęło się małżeństwo i zakończyła moja wspaniała, cudowna praca. Ten ból był chyba nie do zniesienia, bo równo rok później pojawił się na moim ciele rak. 

Wojciech Eichelberger - psychoterapeuta
Walka z rakiem to walka o życie i to druga runda tej walki, tak  jakby pierwsza została przegapiona, czy przegrana , druga ma nas zmobilizować do maksymalnego wysiłku i wydobyć to, co było słabością, która zadecydowała o ty, że ta pierwsza runda zakończyła się niepowodzeniem. Prawdopodobnie źródłem tego niepowodzenie było to, że gdzieś na dnie umysłu czaiła się myśl czy  przekonanie, że nie mamy do końca prawa walczyć o życie, prawa do tego, aby w pełni żyć, zajmować to miejsce, które nam się należy i układać sobie stosunki z otoczeniem na zasadzie szacunku.

Ks. Bogusław Szpakowski - psychoterapeuta
Tak długo jak człowiek obwinia siebie czy szuka przyczyn zła, choroby czy śmierci w sobie samym tak długo nie może się spotkać z Bogiem , Człowiek musi mieć takie poczucie, że cierpienie spadło na niego jak tajemnica, spadło w sposób niezawiniony.

Mariola Kosowicz - psychoonkolog
To jest dobry czas, żeby przewartościować pewny czas, może to jest dobry czas, żeby zadbać o siebie. Gdybym zapytała czy siebie lubisz nie wiem czy usłyszałabym tak, pewnie w większości przypadków nie, czy siebie dobrze znasz, czy akceptujesz siebie

Wojciech Eichelberger - psychoterapeuta
Zweryfikowanie tego przeświadczenia, że nie mamy do końca prawa do życia i walki o to życie, dopiero to spowoduje, że będziemy w stanie wyzwolić energię i będziemy w stanie użyć woli, tego wspaniałego narzędzia jakim jest siła woli

​

Paweł Karpowicz - psychoterapeuta
Aby skierować do siebie konstruktywne, budujące energie niezbędne jest samopoznanie, niezbędne jest poznanie natury swojego umysłu. Często nasza identyfikacja: ja jestem swoim ciałem, bądź ja jestem swoimi myślami, ja jestem swoimi poglądami. Jeżeli zaczniemy przylegać do pewnych z nich np. na pewno, umrę, zachoruję, nie uda mi się wyzdrowieć itd. bądź będę przylegał do myśli świat jest zły, ja jestem zły, ludzie są źli, jeśli będę kultywował te myśli to w sposób naturalny będę zatruwał swoje ciało. Jeżeli będę  tylko spostrzegał te myśli, właśnie te lękowe negatywne myśli, tak jak spostrzegam przepływającą wodę w rzece, to można powiedzieć, że nie będę powodował wciągania owych destrukcyjnych energii.

​

Idziesz dalej i dostrzegasz w dole płynący potok. Możesz zanurzyć stopy, dłonie, czujesz, że woda jest miękka i delikatna , opływa palce, chłodzi twoje ciało. To co niepotrzebne zostaje wypłukane, Uwalniasz napięcia, lęki, czujesz w sobie odnowioną energię, która wlewa witalność do każdej komórki

prof. Zbigniew Wronkowski - prezes Polskiego Komitetu Zwalczania Raka            
Psychika ma bardzo istotną rolę w leczeniu nowotworów, w szansie na wyleczenie. To wielokrotnie w swojej dość długiej karierze onkologicznej widziałem  gdzie załamanie psychiczne powodowało bardzo szybkie pogarszanie się choroby, stanu zdrowia i niestety źle się kończyło.

prof. De Walden Gałuszko -psychoonkolog
Choroba nowotworowa w przekonaniu każdego wiąże się z wyrokiem śmierci i stąd  wprowadzenie pewnego dystansu do tego i zmniejszenie tego przekonania, że to jest wyrok śmierci moim zdaniem jest połową sukcesu, bo wtedy człowiek zaczyna wierzyć, że to nie jest coś z czym nie można sobie  poradzić absolutnie i wtedy można współpracować, bo jeśli człowiek jest załamany. Najgorszą formą jaką człowiek może przyjąć w stosunku do choroby to jest postawa bezradności i beznadziejności

Dr Grzegorz Luboiński - onkolog
Rodzina pyta panie doktorze a czy już nie ma nadziei, na to odpowiadam, że nadzieja jest zawsze. My obserwujemy niejednokrotnie takich pacjentów, którzy wytyczają sobie cele, że to panie doktorze, a  a ja to bym chciała jeszcze dożyć aż córka będzie miała 18 lat, aż wnuczek pójdzie do komunii. Jak my obserwujemy rzeczywiście do tego celu dożywają. Babcia umiera w miesiąc po komunii wnuka, a właściwie no termin był w jakimś sensie wyczekiwany. Ona 5 lat wcześniej powiedziała, że wnuczek ma dwa lata i ona chciałaby dożyć tego momentu jak wnuczek pójdzie do komunii, no i rzeczywiście okazuje się, że dożywa tego momentu. No gdyby można było cokolwiek radzić, trzeba radzić pacjentom, żeby sobie wyznaczali bardziej odległe cele

​

Dr Mariusz Wirga - psychoonkolog Dlatego ważne jest byśmy pielęgnowali tą naszą wiarę, byśmy  pielęgnowali tą naszą nadzieję, byśmy pielęgnowali nasze przekonania, że nasze leczenie jest skuteczne, że medycyna, którą stosujemy jest naszym przyjacielem, sprzymierzeńcem, a równocześnie, że nasz organizm potrafi pokonać chorobę i że choroba, tą na którą cierpimy  jest uleczalna. Pamiętajmy, niezależnie jak znikome jest prawdopodobieństwo uleczenia, ważne jest, abyśmy byli przekonani, że ta choroba jest uleczalna.

​Dr Monika Nagadowska - onkolog
Ważne jest, aby pacjent miał zaufanie do zespołu leczącego, w razie jakichkolwiek wątpliwości zadał pytania, które mu się narzucają, nawet spisał je na kartce, po to, aby był uzbrojony w niezbędną wiedzę do walki z tą chorobą. Choroba nowotworowa nie jest wyrokiem śmierci, jest chorobą przewlekłą, która bardzo często wymaga współdziałania pacjenta.

Zofia Michalska - Amazonka, 20 lat po leczeniu
Kiedy człowiek ma tą wolę walki o swoje życie, o swoje zdrowie, to wtedy się włącza w działania lekarzy i lekarzom jest wtedy  dużo łatwiej.

Mariola Kosowicz - psychoonkolog
Leczenie hormonoterapią, radioterapią, chemioterapią, jest bardzo trudnym momentem dla pacjenta Bardzo dużo wokół tego jest niezdrowych przekonań. Jeśli pacjent idzie na chemioterapię z takim nastawieniem, z przekonaniem, że to dla niego jest kara,, że to jego zabije, tak naprawdę bardzo sobie szkodzi i praca z przekonaniem polega na tym, żeby przekonać pacjenta, może inaczej, żeby sam siebie chciał przekonać i uwierzył w to, że to leczenie to jest jego sprzymierzeniec w jego powrocie do zdrowia.

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Mówi się o zdrowym myśleniu, o zdrowych przekonaniach, wizualizacja też z tym pracuje, bo wytwarzamy sobie obraz pewnego celu do którego zmierzamy. Dla umysłu okazuje się jest istotniejsze i  bardziej jakby naturalne jeśli przekazujemy mu pewną informację poprzez obraz. Dlatego mówię, wyobraź sobie bezpieczne miejsce, że jesteś nie wiem, w górach, że jest świetne powietrze takie czyste, że masz wokół siebie piękne czyste barwy, niebo nad sobą, tu piękna trawa i otwórz się na ten krajobraz. Mózg wkracza w taką aktywność można powiedzieć kreatywną, to są fale alfa, organizm wtedy wzmacnia układ odpornościowy

Dr Janusz Meder - Prezes Polskiej Unii Onkologii
Można sobie wyobrazić, szczególnie  wtedy kiedy się kładziemy, odpoczywamy, przed zaśnięciem, że widzimy jak nasze krwinki, potocznie  zwane białymi pożerają prawda te komórki nowotworowe, które są gdzieś tam w naszych narządach czy w naszych wnętrznościach i z tą metoda jakby wizualizacji, kiedy intensywnie o tym myślimy jakby postrzegamy, że jest nam lżej, jakby postrzegamy, że rzeczywiście coś pozytywnego się dzieje w naszym ciele

​Ks. Bogusław Szpakowski - psychoterapeuta
Człowiek, który doświadcza cierpienie, jest chrześcijaninem musi w sposób aktywny podjąć walkę z chorobą i w tej walce  ważnym elementem odgrywa medytacja, odgrywa modlitwa czy nabożeństwa o uzdrowienie. Takim elementem może także być wizualizacja, różne techniki medytacyjne czy psychodramatyczne  pozwalają na spotkanie człowieka z jego z chorobą , z tym co ma w swoim wnętrzu.

Wychodzisz na rozległą równinę i widzisz przed sobą ogród, zdaje się błyszczeć w promieniach wiosennego słońca, zauważasz, że jesteś w sercu ogrodu, podchodzisz do pięknej rozłożystej jabłoni i dotykasz dłońmi jej pnia pokrytego korą, czujesz wibrujące w niej życie,  przepełnia cię radość i czujesz w sobie siłę. Życie to dar, cudowny, boski dar, który uczysz się rozumieć, doceniać i wspierać w sobie. Twój wewnętrzny nauczyciel przebywa w głębi twej duszy, zaufaj mu, idź

​Mariola Kosowicz - psychoonkolog
I już myślisz, że jest tak dobrze, jesteś po operacji, wychodzisz i wydawałyby się, że jest to już koniec, a droga idzie dalej, droga dalszego leczenia, i znowu zaczynasz się bać.

Mariusz Wirga - psychoonkolog
Ważne jest, żebyśmy bronili swiją nadzieję przed samymi sobą, zwątpienie jest niezwykle kuszące, zwątpienie może nas  bardzo łatwo uwieść, zwątpienie może nas zwieść na manowce.

Mariola Kosowicz - psychoonkolog 
Pamiętam pacjentkę, która trafiła do mojej grupy na psychoedukację i po trzech dniach zapytała czy może coś powiedzieć do wszystkich pacjentek: chcę wam powiedzieć drogie panie, że ja przez osiem lat tak naprawdę nie robiłam nic innego jak tylko oczekiwałam nawrotu choroby, ja po prostu straciłam to życie. Traciła bardzo wielu znajomych, w momencie, kiedy z nimi wyjeżdżała nie wiem nad wodę, do lasu, wszyscy cieszyli się życiem, nagle potrafiła wszystko przerwać mówiąc: co wy wiecie, wy się tak cieszycie, a nie wiecie, że ja np. mogę umrzeć, że mogę mieć przerzuty, że coś może mi się stać, że to pewnie stanie się bardzo niedługo, po prostu mnie nie rozumiecie, straciła kontakt też z dziećmi, które zaczęły się po prostu bać reakcji mamy, męża, którego odsunęła tak naprawdę na własne życzenie, a tak naprawdę to mówi, że ja nie rozumiałam tego, że ja mogłam się wtedy cieszyć i żyć, korzystać z każdego dnia, który jest mi dany.

Dr Dorota Kiprian - onkolog
Trzeba ustawić sobie wszystko tak w trakcie leczenia, żeby  robić to, co sprawia najwięcej przyjemności i również z tą świadomością, że będziesz żyć, że musisz pamiętać o swoich sprawach również podstawowych i o swojej przyszłości, ale czerpać jak najwięcej zadowolenia z kontaktów z najbliższymi, z rodziną, to co powoduje, że czujesz więź psychiczna i miłość swoich najbliższych

Maria Grochulska - prezes Narodowej Koalicji Zwalczania Raka
Nie należy roztrząsać ciągle rzeczy  tzn. a może znów zachoruję, a może przyjdzie nawrót, a może stanie się to czy tamto, bo to nic nie daje, bo jeżeli ma przyjść nawrót choroby to on  i tak przyjdzie czy ty się   będziesz martwiła czy on przyjdzie czy on nie przyjdzie , to się może stać, a martwienie się tylko może urzeczywistnić ten fakt 

Leszek Mioduchowski - nauczyciel jogi  http://www.ocistnepusty.org.pl
Trzeba zobaczyć swoją sytuację, gdzie się jest na tej drodze, trzeba zobaczyć to miejsce dokąd nas zaniosło i jest to jakiś dołek i z tego dołka trzeba się próbować wspinać, dobrze jest znaleźć taką drabinę, której pierwszy szczebel jest wystarczająco nisko, abyśmy się mogli na niego dostać

Teresa Wysocka - psychoonkolog
To co może zrobić sam pacjent, to co ty sama możesz zrobić to zadać sobie pytanie właśnie w moim przypadku co osłabiło moje naturalne siły odpornościowe, jakie innymi słowy są te główne źródła stresu, które no z pewnością  spowodowały, że mój organizm był słaby, dlaczego tego rodzaju pytania  sobie zadajemy – o czym one świadczą. One świadczą no o tym, że my nie znamy samych siebie, przede wszystkim mylimy istotne potrzeby z tym czego chcemy, czego pragniemy, to nie jest to samo  to czego pragnie twój organizm, to czego w tym przypadku, o którym mówimy pragnie, potrzebuje twoje zdrowie to nie jest to co ty zachcesz. Poczynając od podstawy, od bazy, która jest jakby takim fundamentem zdrowia, pożywienie  oczywiście, tlen, musimy mieć czym oddychać, potrzebna jest nam pewna doza stymulacji i aktywności, ale również potrzebna jest nam pewna doza odpoczynku, niezależnie od snu.

​

Mateusz Wiszniewski - arteterapeuta
W przyrodzie wszystko występuje w cyklach  i człowiek próbuje często żyć wbrew tym cyklom np. obecnie ludzie próbują cały czas być w lecie np. kawa, odżywki, żeby cały czas być na topie, tego nie da się zrobić. Krajobraz zimowy możemy wykorzystać jako inspirację do medytacji do zadawania sobie takiego wewnętrznego pytanie gdzie w moim życiu  potrzebuję się wycofać w głąb siebie, by odpocząć, by się zregenerować po to, by  na wiosnę kiedy przyjdzie właściwa pora móc rozkwitnąć z nowymi siłami dążąc do wzrostu, do energii lata, do energii słońca.

​

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Drugi poziom to są potrzeby związane z naszą ochroną, z naszym poczuciem bezpieczeństwa, czucia  się swobodnie, czucia się chronionym, wspieranym, to jest potrzeba kontaktu, potrzeba miłości 

Agnieszka Głuszczyńska - psycholog
Najpierw sobie daję miłość, najpierw sobie uczę dawać miłość, żeby umieć przyjmować miłość z zewnątrz, a też dawać innym osobom na zewnątrz. Czyli poszukiwanie czegoś na zewnątrz jest pułapką, tak, to mam w środku, tylko to muszę odkryć.

Ks. Bogusław Szpakowski - psychoterapeuta
Wiara w to, że jest we mnie miłość, że gdzieś głęboko jest we mnie miłość, jest we mnie, w moim sercu to uczucie miłości wyznacza kierunek pracy jakby ze sobą. W moim odczuciu ten kierunek pracy polega na tym, żeby usunąć wszelkie przeszkody w sobie, że jeśli człowiek usunie wszystkie przeszkody, to miłość wytryśnie z ludzkiego serca, popłynie z ludzkiego serca. I takimi przeszkodami mogą być przekonania, które człowiek w sobie nosi na swój temat, takimi przeszkodami może być lęk, może być poczucie winy, może być niewiara w siebie samego.

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Kolejne piętro to są jakby potrzeby społeczne wyższego rzędu, to jest potrzeba przynależności do jakiejś grupy, identyfikowania się z jakąś wspólnotą, z jakimiś ludźmi, z  jakimiś sprawami, to jest potrzeba znalezienia swojego miejsca, odbierania od ludzi oznak szacunku, doceniania i dopiero czwarty poziom to są potrzeby związane z rozwojem naszej własnej indywidualności, naszego miejsca w świecie, można powiedzieć, że coś co się ogniskuje wokół pojęć tożsamości, wartości i sensu.

​Ewa Foley - trener rozwoju osobistego  
To jest to pytanie o poziom, o sens, prawda, i poziom mojego wkładu, który zamierzam wnieść, co zamierzam zostawić po sobie.

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Jeśli się na tym poziomie rozwijamy to jest szansa, że staniemy się pełnym człowiekiem i wtedy da nam to możliwość takiego patrzenia na siebie już z dużo bardziej dojrzałej perspektywy, da nam to poczucie,  że mamy oparcie w samym sobie, w świecie, w ludziach, w Bogu,  i w swoich przekonaniach. To będzie wtedy ugruntowane.

Mariusz Wirga - psychoonkolog
Właśnie ta grupa przekonań, my nazywamy je przekonaniami egzystencjalnymi, filozoficznymi czy podstawowymi , duchowymi, właśnie te przekonania wpływają na wszystkie sfery naszego życia, dlatego nazywamy je fundamentalnymi. Dlatego warto zastanowić się właśnie nad wartością zdrowotną tych przekonań i te zdrowe przekonania, które wykształciliśmy czy o których wiemy, że są zdrowe, byśmy wzmacniali poprzez rytuał. I wtedy co może się okazać. Może okazać się, że otwieramy się do wewnątrz, właśnie poprzez otwarcie do wewnątrz, poprzez posiedzenie w ciszy, poprzez medytację, poprzez refleksję, poprzez ćwiczenia wyobraźni my możemy odkrywać sfery, które były dotychczas nie tyle nie dostępne, ile na które nie zwracaliśmy uwagi.

​

I znowu podejmujesz swoją wędrówkę, ściana lasu wabi cię swoim cieniem, swoją tajemniczością, ogarnia cię półmrok, zapach żywicy, czujesz pod stopami miękką ziemię, igliwie, mech. To wszystko przywołuje to myśl o dzieciństwie, kiedy tak cudownie było być w lesie pełnym tajemniczości. Wchodzisz na polanę, oświetloną słońcem, na oplanie siedzi dziecko, wasze oczy się spotykają  i ogarnia cię fala czułości, jego oczy są pełne smutki, to dziecko chce ci coś powiedzieć, powiedz, że bardzo dobrze je rozumiesz, możesz otoczyć je miłością i wspierać, z tobą poczuje się silne i  pełne radości

​

Hanna Tchórzewska -specjalista rehabilitacji w onkologii
Prowadzimy od lat i psychoedukację i prowadzimy zajęcia z relaksu dla tej grupy chorych, jak również wprowadziliśmy od niedawna zajęcia ze śmiechoterapii i terapii tańcem 

​

Aleksander Łomek - śmiechoterapeuta
Istnieje wiele form terapii śmiechem, jedną z takich najpopularniejszych form jest oglądanie filmów czy też programów komediowych. M. in w niektórych centrach onkologii stosuje się tą formę terapii. Niemniej prawda jest taka, że każdy z państwa może  sobie w domu sam urządzić taką formę terapii śmiechem, wytarczy po prostu włączyć telewizor i oglądać po prostu swoje ulubione filmy komediowe. Cała rzecz polega na tym, aby oglądając takie filmy starać się jak najczęściej się śmiać, jak najmocniej, jak najdłużej, a efekt będzie murowany.

​Prof. De Walden Gałuszko - psychonkolog
Taki zdrowy, dobry śmiech jest najlepszą forma relaksu. Relaks dotyczy wtedy samych mięśni, człowiek jest zupełnie rozluźniony, nawet pada ze śmiechu, prawda, czasem takie paroksyzmy śmiechu powoduja, że te grupy mięśniowe się wewnętrzne również rozluźniają, stąd też  wprowadzenie elementu humoru, pogody i śmiechu w terapie tak poważną wydawałoby się paradoksalnie jest czymś niezwykle ważnym, Poza tym to sprawia, że człowiek troszeczkę się jakby dystansuje, zaczyna dostrzegać pewne nie dostrzegane dotychczas aspekty swojej sytuacji.

​

Mariusz Wirga - psychoonkolog
Kiedy chcemy ratować swoje życie musimy się dużo bawić, ponieważ zabawa dodaje nam energii, a potrzeba nam wiele energii, żeby zdrowieć, zabawa dodaje nam inspiracji, a właśnie potrzeba nam jak najwięcej inspiracji, by zdrowieć, zabawa też dodaje nam kreatywnych myśli, czyli nasze twórcze myśli są dużo bardziej wzmocnione kiedy własnie bawimy się. A proces zdrowienia jest procesem twórczym, tak przewrotnie często mówimy, że zabawa i humor i śmiech stanowią zagrożenie dla choroby.

Dr Wiktor Chmielarczyk - onkolog
Nic tak nie spala te substancje rakotwórcze, nazywamy je wolnymi rodnikami jak ruch. Okazuje się, że ruch jest bardzo ważnym czynnikiem antynowotworowym z takich  naturalnych czynników

Prof. Zbigniew Wronkowski - prezes Polskiego Komitetu Zwalczania Raka          
To co wykazują dane naukowe to to, że  pacjent w trakcie leczenia i po leczeniu powinien być bardzo aktywny fizycznie i psychicznie.

Leszek Mioduchowski - nauczyciel jogi
Rola pracy z ciałem jest ogromna, Jest to ogromna część naszego życia Możemy tą część naszego życia zostawić odruchom, przypadkowi, możemy z tej części naszego życia uczynić trampoliną i odbić się z tego do góry.

​Krystyna Piwowarczyk - rehabilitantka
Widzicie, trzymam, brzuch cały czas zdrowy, zdrowy, bo zaokrąglony i w tej pozycji właśnie bardzo ładnie widać zaokrąglone mięśnie jak one się uwypuklą, że je mamy, o raz i dwa i trzy, a miało być  bajtowo, nie Grażynka. Rozluźnij mięśnie brzucha, wyprostuj plecy i zacznij tańczyć, biegać, pływać, pójdź na długi spacer, zapisz się na zajęcia jogi, poćwicz sobie qi gong, to co czujesz to co jest dla ciebie najlepsze.

Agnieszka Głuszczyńska - psycholog
Jesteśmy dorosłymi osobami, które mają jakieś obowiązki, bardzo ważne świat dookoła siebie, a zapominamy o takiej naszej, radosnej, domagającej się szczęścia, skakania, tańczenia, śmiania się  istotce, która gdzieś  tam w środku nas tkwi i często po prostu płacze, ponieważ zatrzymujemy ją, zamykamy ją  gdzieś głęboko w piwnicy naszej świadomości i nie wypuszczamy ją na światło dzienne, właśnie, żeby sobie trochę poskakała, pohulała, pośmiała się i tylko czasami się tak zdarza, że pod wpływem alkoholu ta istota się uwalnia i wtedy wszyscy są bardzo zadziwieni kto to taki. Natomiast widać, że ona w nas jest i domaga się, żeby od czasu do czasu, najlepiej codziennie ją uwalniać i dawać jej taki pokarm w postaci dotyku, głaskania, zatroszczenia się o to co jem, żebym jadła zdrowe, dobre jedzenie, o to żebym się ruszała, o to żebym miała radość, przyjemność od innych osób, które mnie otaczają, a też żebym sobie sama dawała to, to, że nie wiem, np., na bosaka pochodzę od czasu do czasu po łące, ponieważ moje wewnętrzne dziecko tego pragnie.

​Stefan Poprawa - makrobiotyk    http://www.arsvita.pl
Zgoda z ludźmi, zgoda z naturą, zgoda z samym sobą. Jest to niezwykle ważny proces w byciu zdrowym, dlatego musimy odnaleźć właściwe relacje z ludźmi i z naturą. Dróg jest wiele, dróg jest tak dużo jak ludzi. Umiejętność słuchania polecam jako pierwszy krok do spotkania się z naturą, drugim człowiekiem no i oczywiście z sobą samym.

​

Mateusz Wiszniewski - arteterapeuta
W medycynie naturalnej mówi się, że nasze zdrowie zależy od tego ile mamy energii i w jaki sposób ona krąży w naszym ciele, jak bardzo jest zrównoważona. Źródłem energii jest powietrze oczywiście, sposób w jaki oddychamy decyduje o tym jak mamy dużo energii, woda, rośliny, prawda, kamienie, każda rzecz ma swoją energię i w celu uzdrowienia możemy nauczyć się czerpać energię z różnych obiektów, z różnych form.

​

Zuzanna Pędzich - choreoterapeutka
Taniec porusza całym człowiekiem, nie tylko ciało, ale porusza też wszystkie uczucia, wszystkie myśli, które są w nas nagromadzone, a przede wszystkim porusza ducha. Kiedy tańczę, a w zasadzie kiedy jestem tańczona, kiedy pozwalam sobie być w tym tańcu poruszana często doświadczam tego, że  nie jestem sama, zupełnie tak jakby jakiś niewidzialny partner był razem ze mną. Czuję się taka doenergetyzowana, czują tą radość życia, która włąśnie wstępuje we mnie po tańcu to staram się z nią pozostać.

Ewa Foley - trener rozwoju osobistego
W każdym z nas także jest wenętrzy doradca, to jest ten głos zwany głosem intuicji, myslę, że nie  można przecenić znaczenia tych intuicyjnych delikatnych wglądów, które często mamy. Bardzo często te doświadczenia pojawiają się wtedy, kiedy jesteśmy w kontakcie z naturą, kiedy siedzimy w ciszy w lesie, na polanie czy odwiedzamy swoje ulubione miejsca nad jeziorem, dla niektórych innych ludzi to jest plaża to są miejsca mocy, to są miejsca, w których możemy nawiązać kontakt z uzdrawiającą mocą nie tylko drzew, ale wiatru, słońca, to są miejsca gdzie nasza dusza może do nas przemówić.

​Lada Malinakova - nauczycielka medytacji i tai-chi
Medytacja przede wszystkim służy temu, żeby obudzić nas umysł i żebyśmy widzieli jasno, słyszeli jasno, smakowali jasno i dotykali jasno. Skupiamy się na tym co jest w danym momencie, żeby umysł nie uciekał gdzie indziej, żebyśmy się znajdowali między swoją prawą i lewą ręką w swoim ciele. Żebyśmy byli w tym miejscu, w którym się znajdujemy i wtedy też możemy korzystać swobodnie z energii, które  nas otaczają.

​Paweł Karpowicz - psychoterapeuta
Jest istotne, żebyśmy dokonali czegoś co można nazwać otwarciem serca otwarciem serca w stosunku do siebie, do innych, do każdej ludzkiej istoty, a następnie posuwając się tą ścieżką miłości iw współczucia będziemy doświadczali rozumienia i wglądu pozaintelektualnego, będzie dojrzewać nasza rzeczywista mądrość, będziemy doświadczać stanu medytracyjnych,  w których pojawi się prawdziwa nasza nieskażona, nieograniczona natura.

Przyklękasz nad brzegiem strumienia i nabierasz wody w dłonie, pijesz czujesz się tak jakbyś był w strumieniu  światła, błękitno – niebiesko – złocistego światła, które cię przenika, opływa z zewnątrz i dociera wewnątrz do każdej komórki twego ciała, Twoje zmysły otwierają się, to strumień życia

​

Dr Wiktor Chmielarczyk - onkolog
Psychologia, stany emocjonalne, lęki to wszystko jest Jeszcze droga do poziomu duchowości, który jest znacznie głębszy w człowieku, Człowiek, który ma pewną wiarę w sobie, który dobrzeprzemyślał sprawę śmierci, co będzie dalej itd, to jest kolejne wyzwanie dla nauki, jak badać te rzeczy, żeby je w jakiś sposób zmieścić w tym arsenale poprawiania jakości życia chorych na raka, czy walki z rakiem.. Wiadomo, że to jest epidemia, że będzie nowotworów coraz więcej  i że jest to tez wyzwanie etyczne.

Barbara Żuromska - 4 lata po leczeniu
Wszystko we mnie krzyczało Boże ja muszę być zdrowa i to natychmiast, stało się inaczej, Bóg miał inne plany wobec mnie dał mi czas, dał mi czas, żebym uzdrowiła całą swoją sferę psychiczną, cała moją duszę, a okazało się, że jestem nieźle poraniona, że mam masę zranień, z którymi muszę sobie uporać i właściwie to stało się ważniejsze niż ta całą fizyczność w chorobie i wydaje mi się, że bardzo ważne jest w pokonywaniu choroby, każdej choroby uzdrowienie, duszy, uzdrowienie wspomnień, uzdrowienie tych wszystkich relacji z bliskimi, które były, są i będą.

Dr Janusz Meder - Prezes Polskiej Unii Onkologii
Wielu pacjentów, którzy są już ozdrowieńcami i przychodzą do mnie po zakończonej walce zwycięskiej z chorobą mówi, że dopiero teraz zrozumieli, że to do czegoś było potrzebne , że oni zupełnie odmienili swoje życie. Że byli w zagonieniu, że zarabiali pieniądze, że głównym ich motywem życia było pozyskiwanie rzeczy, pozyskiwanie dóbr, robili to dla siebie, dla swoich współmałżonków, dla dzieci, ale w pewnym pomencie spostrzegli, że znaleźli się w sytuacji, w której to wszystko nie ma znaczenie, ani pieniądze, ani dobra, że to nie zmieni sytuacji, że oni się znaleźli w śmiertelnym zagrożeniu i oni dopiero wtedy spostrzegli, że życia ma zupełnie inny aspekt.

​

Elżbieta Grygiel - w trakcie leczenia
Chcę po prostu teraz każdy dzień przeżyć dobrze, zwracając uwagę na to, co robię. Nie to co było wcześniej, ani co będzie potem.  Nie chcę grać w siódmym gemie, ani myśleć w trzecim etapie, tylko być: tu i teraz.

Barbara Żuromska - 4 lata po leczeniu
Moja choroba spowodowała, że ja stałam się silna, ja uważam, że ten czas, który mi został dany na pokonanie choroby, nie wiem jak to się skończy, ale jestem pełna ufności i zawierzenia, ale choroba ta dała mi ogromną siłę wewnętrzną, ja mam taki wewnętrzny spokój jakiego nie miałam przez całe swoje życie, Ta choroba nie zrujnowała mojej psychiki, wręcz odwrotnie, ta choroba mnie szalenie wzmocniła.

​

Mateusz Wiszniewski - arteterapeuta
Ktoś mądry powiedział, że życie nie jest zaprojektowane nie po to, żebyśmy byli szczęśliwi, tylko po o aby rozwijać świadomość. Oczywiście wymaga to pewnej otwartości, zdolności zastanawiania się nad sobą, zrozumienia siebie, wyciągnięcia wniosków, zrozumienia sensu lekcji które daje nam życie. Możemy powiedzieć, że to właśnie przypomina drogę bohatera wewnętrznego mitów, baśni, który musi przejść przez ciemności, przez cienie, przez trudy, aż w końcu napotka światła, aż w końcu znajdzie w sobie uzdrawiającą siłę, uzdrawiającą moc i ta moc pomoże mu podjąć właściwe decyzje zrozumieć siebie, zrozumieć życie na tyle, że pogodzony z sobą i z życiem  może żyć dalej szczęśliwie i pójść tą drogą, którą sobie sam wybierze, którą los mu ześle.

Mariusz Wirga - psychoonkolog
Każdy z nas potrafi połączyć się lub odkryć w sobie wielką mądrość i dobrze jest być przekonanym, że jesteśmy otoczeni mądrością i w nas tkwi wielka mądrość, mądrość natury, mądrość tego jak ten wspaniały świat się wokół nas rozwija, jak my się rozwijamy 

Teresa Wysocka - psychoonkolog
Dopiero po chorobie, po poradzeniu sobie z chorobą oni odkryli w sobie  co to naprawdę znaczy żyć, czuć pulsowanie życia w sobie, czuć, że to życie jest wartością, że jest ważne, że warto żyć, żeby żyć, nie trzeba szukać jakichś specjalnych powodów.

Wojciech Eichelberger - psychoterapeuta
Odkrywamy wartość chwili, wartość bycia tu i teraz, wartość bycia z ludźmi, odkrywamy to, o czym tak pięknie powiedział kiedyś ksiądz Twardowski, że najważniejszą rzeczą jest, żeby kochać ludzi, żeby się uczyć tego szybko, bo tak szybko odchodzą, a również my tak szybko odchodzimy.

Rozglądasz się dookoła, masz przed sobą rozległy widok, czujesz nad głową niebo, przepływające obłoki, tak blisko, że prawie mogłabyś ich dotknąć. Weź głęboki wdech i poczuj jakbyś płynęła podobnie jak ptaki, które obok ciebie przelatują. Ogarnia cię słońce, ogrzewa, owiewa wiatr. Z twoich ramion z łatwością zsuwają się wszelkie ciężary. Możesz zobaczyć przyszłość, której pragniesz, ten daleki cel do którego zmierzasz. Zniżasz ten lot i czujesz po chwili, że stoisz mocno na ziemi. W twoim ciele jest i pozostanie pamięć tego lotu uczucia wolności i swobody. Twoje serce jest gotowe, aby rozumieć. Jesteś przebudzony.