WARSZTATY EMISJI GŁOSU I KREATYWNOŚCI
BARBARA WILIŃSKA
Studiowała psychologię na UAM w Poznaniu i otrzymała dyplom ukończenia PSM II stopnia. Od wielu lat śpiewa tradycyjne pieśni polskie i pieśni innych tradycji słowiańskich. Akompaniuje sobie na dawnych instrumentach, m. in. na lirze korbowej i suce biłgorajskiej. Współtworzy zespoły wykonujące muzykę średniowieczną i tradycyjną różnych krajów. Poszukuje pieśni odwiedzając na wsi śpiewaczki starszego pokolenia, korzysta także z nagrań archiwalnych i zapisów nutowych. Od kilkunastu lat prowadzi warsztaty głosowe dla dorosłych, zespoły śpiewające pieśni o wiejskim rodowodzie oraz zajęcia muzyczne związane z kulturą tradycyjną dla dzieci. Od wielu lat zajmuje się kaligrafią łacińską i edukacją w tym zakresie. Jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2005 roku.
31 lipca - 4 sierpnia 2019
WARSZTATY EMISJI GŁOSU I KREATYWNOŚCI
Oddech to życie.
Będziemy oddychać w lesie, pod dachem i pod niebem.
Obserwować własny oddech, zaprzyjaźniać się z nim, uczyć się go czuć, rozumieć i łagodnie kontrolować.
Wraz z oddechem pojawi się nasz głos, unikalny instrument muzyczny i narzędzie komunikacji. Mamy go przy sobie nieustannie i pomimo różnych obaw – jego używanie może być łatwe i przyjemne, nieoczekiwane i zabawne, zaskakujące i radosne.
Za głosem i śpiewem idzie siła, odnawia się życiowa energia, a zatem poprawia jakość życia.
Osią warsztatów będzie więc odnawianie i odzyskiwanie energii, poszukiwanie naszej siły i radości. Ich struktura pozostanie otwarta, aby rozwijać się z uwzględnieniem potrzeb uczestników, ich możliwości oraz tego, co pojawi się podczas spotkań.
Pod czułą opieką i uważnym prowadzeniem pojawi się możliwość rozpoznawania i przekraczania własnych ograniczeń i schematów, otworzenia się na nowe potrzeby, ukryte możliwości, nierozpoznane umiejętności.
Co będziemy robić?
Słuchać ciszy i odgłosów przyrody. I naśladować je.
Swobodnie wydawać dźwięki, śmieszne pomruki, poświsty, buczenia, westchnienia.
Rozgrzewać głos i ciało za pomocą prostych, zabawnych ćwiczeń.
Trochę się wygłupiać i rozluźniać.
Intonować długie dźwięki i nasłuchiwać współbrzmień.
Eksperymentować, improwizować i wołać.
Wymyślać i śpiewać pieśni. Ruszać się, tańczyć, śpiewać w ruchu. Bawić się dźwiękami i rytmami.
Słuchać się nawzajem, uważnie i serdecznie. Wspólnie tworzyć przestrzeń, w której nasze głosy i oddechy mogą zabrzmieć – indywidualnie i razem – w poczuciu swobody i bezpieczeństwa.
Inspiracją – poza naturą i nami samymi - będzie też bogactwo tradycji ludowych - pieśni, tańców, muzyki, zabaw i instrumentów z Polski i Europy.
To praca, w której nie ma błędów, za to jest miejsce na twórcze poszukiwania, rozpuszczanie blokad i stresu, na doświadczanie swobodnego głosu.
Jest miejsce na spotkanie z ciszą, z własnym dźwiękiem i z innymi w śpiewie.
Jest miejsce i możliwość odnalezienia nowych sposobów ekspresji, nowych pokładów radości i sił witalnych, nowych, twórczych, indywidualnych i grupowych sposobów radzenia sobie ze stresem, zmęczeniem i emocjami.
Przewidziany jest też czas na inną aktywność twórczą - kaligraficzne eksperymenty z tuszem i własnoręcznie przygotowanymi patykami. Wybierzemy się do lasu w poszukiwaniu narzędzi dla swobodnej ekspresji – kaligrafii gestu i pisania asemiczego. Po eksperymentach indywidualnych stworzymy wspólną, dużych rozmiarów pracę końcową.
Warsztaty poprowadzi osoba, która przez ostatnich dwadzieścia lat towarzyszyła na ścieżce głosu dziesiątkom osób przekonanych, że nie są w stanie śpiewać ani swobodnie i z siłą używać własnego głosu.
Wieść gminna niesie, że wyciągnie dźwięk nawet z kamienia.
Od 15 lat w Poznaniu prowadzi co tydzień otwartą, śpiewającą grupę o zmiennym składzie, która nie jest nastawiona na efekty artystyczne, lecz na spotkanie, na dobrą komunikację, rozpuszczanie blokad emocjonalnych, twórczą pracę i leczące działanie śpiewu, na osobisty rozwój uczestników i radość śpiewania w przyjaznej grupie.