Martwa natura „Rysunek sepią i białą pastelą na szarym papierze.

Uczestnicy wykonali studium rysunkowe trzech naczyń i dwóch draperii. Zadanie, poprzedzone omówieniem kolejnych etapów realizacji studium, miało na celu uruchomienie malarskiego oka za pomocą okienka kadrującego. Wiązało się to ze zmysłowym bezpośrednim doświadczaniem sąsiadujących obok siebie na płaszczyźnie widzenia sylwet koloru i waloru, jednocześnie uruchamiało widzenie malarskie i całościowe, polegające na grupowaniu zbiorów podobnych jakości, planów, tonów ciemnych i jasnych. Wybór  kadru pod względem kompozycyjnym uwzględniał układ  wzajemnych relacji  geometrycznych, relacje między plamami koloru i waloru, kierunków, rytmów, kontrastów, napięć, ciężarów i równowagi. Uczestnicy starali się zwymiarować i rozmieścić skrajne punkty, posługiwać się patykiem do porównywania współrzędnych (jak na mapie lub osi współrzędnych) i konstruować formy  przedmiotów np. wyznaczać oś symetrii i rozbicie na proste bryły. Zaznaczali najsilniejsze napięcia, zaciemniali najciemniejsze strefy, a rozjaśniali najjaśniejsze oraz robili korektę porządkującej dominanty.